این مطالعه درصدد است به برساخت معنایی و بازنمایی زن در سینمای ایران بپردازد. بر همین اساس، سه فیلم سینمایی سگ‌کشی، چهارشنبه‏سوری و کافه‌ترانزیت به عنوان میدان و نمونه مطالعه بر اساس روش نمونه‏گیری هدفمند انتخاب شده‏اند. چارچوب نظری این مطالعه مبتنی بر نظریه‏ی بازنمایی است و از روش تحلیل نشانه‏شناختی نیز برای تحلیل و تفسیر داده‏ها استفاده شده است. بر اساس نتایج پژوهش، از آن‌جا که قدرت به‏طور تاریخی، اجتماعی و نمادین در دست مردان است، بنابراین مفاهیم و مقولات فرهنگی بر اساس نظام مردانه تعریف شده و مفاهیمی ذاتاً مذکرند. این مفاهیم و مقولات در دنیای زنان دارای معانی نامتعارف و گاه متضاد می‌باشند. برای زنان مفاهیمی مانند احقاق حق، تساوی‌طلبی، استقلال، قدرت، رشد، وفاداری بر اساس بهای‏شان برای مردان در نظر گرفته می‌شوند. در واقع، زنان دارای هویتی تابع و غیر‌مستقل هستند. به این ترتیب، زنان برای پیشرفت و تغییر در زندگی خود نه تنها با موانع ساختاری و اجتماعی روبرو هستند، بلکه ساختار نظام مردسالاری همچون وجدان در اعماق ذهن و اندیشه آن‌ها جای گرفته و حتی در زمان عدم‏حضور خود نیز پیام قدرتمندی برای زنان می‌فرستد و به آن‌ها یادآوری می‌کند که طبق دستورات عمل کنند.

تحلیل و واکاوی جریان‌های سیاسی – اجتماعی مؤثر بر شکل‌گیری موج نوی «سینمای کرد» در دوران اصلاحات، هدف اصلی این مطالعه است. به همین منظور در یک خوانش استنتاجی و به روش تفسیری - تحلیلی در قالب یک تحلیل مقوله‌بندی با استناد به مدل پیشنهادی محققان که شکل بومی‌شده نظریه‌های نوول اسمیت، تری لاول و جُرج هواکو در پیدایی موج‌های نو در سینما است، به چگونگی تکوین «فیلم به زبان کردی» بر بستر سینمای روشنفکری ایران پرداخته می‌شود و سرانجام، شاخص‌ترین عناصر متمایزکننده این جریان از سینمای روشنفکری ایران تحلیل می‌گردد. این مطالعه نشان می‌دهد که در نیمه دوم دهه هفتاد شمسی و فراهم شدن شرایط مناسب ساختاری برای تشکیل جنبش‌های سینمایی نوظهور، ابتدا «سینمای قومی ایران» و سپس جنبش ساخت فیلم به زبان کردی شکل گرفت که بعدها فیلم‌سازان این جنبش با برجسته‌سازی مشخصه‌های سبکی جدید در فیلم‌هایشان و نیز روی آوردن به تولید مشترک فیلم با منطقه کردستان عراق و همسویی با جریان‌های مشابه در اروپا و ترکیه، توانستند ضمن حفظ مشترکاتی با سینمای ایران خود را از آن متمایز سازند و شرایط لازم برای ایجاد موج نوی «سینمای کرد» را پدیدآورند.